
Chaiyaphum Soft Power
Soft Power เป็นหนึ่งในนโยบายเรือธง (Flagship) ของรัฐบาล ที่สนับสนุนการสร้างสรรค์เพื่อสร้างมูลค่าและรายได้แก่ประเทศ เป้าหมายสำคัญคือ เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจไทยให้ก้าวพ้นกับดักรายได้ปานกลางและหลุดพ้นจากความยากจน ประเทศไทยถือเป็นประเทศที่มีต้นทุนที่สามารถยกระดับ Soft Power ได้ เนื่องจากมีทรัพยากรที่หลากหลายและมีทุนทางวัฒนธรรมที่มีศักยภาพจำนวนมาก โดยเฉพาะความโดดเด่นในเรื่องของอาหาร ศิลปวัฒนธรรม มรดกทางประวัติศาสตร์ ทรัพยากรธรรมชาติ รวมถึงเสน่ห์ความเป็นไทย รัฐบาลจึงพยายามที่จะผลักดันทุนทางวัฒนธรรมให้พัฒนาเป็น Soft Power ผ่านนโยบาย 5F ได้แก่ Food (อาหาร) Film (ภาพยนตร์) Fashion (แฟชั่น) Fighting (ศิลปะการต่อสู้) Festival (เทศกาล) ผ่านการขับเคลื่อนโดยหน่วยงานภาครัฐภายใต้ภารกิจของตนเอง จังหวัดชัยภูมิ เป็นหนึ่งในเมืองรอง ที่รัฐบาลมีนโยบายส่งเสริมการท่องเที่ยวมาอย่างต่อเนื่อง โดยจังหวัดชัยภูมิเป็นที่รู้จักกันในฐานะเป็นพื้นที่แหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่สมบูรณ์ และมีแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่หลากหลาย ในอำเภอเมือง พบว่ามีทุนทางวัฒนธรรมที่น่าสนใจ ทว่ายังขาดโอกาสที่จะหยิบยกขึ้นมาพัฒนาให้กลายเป็นที่รู้จัก หรือเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สามารถยกระดับเศรษฐกิจของพื้นที่ได้ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ เป็นสถาบันการศึกษาที่มีอีกหนึ่งภารกิจสำคัญ คือ การขับเคลื่อนชุมชนท้องถิ่นให้เกิดการพัฒนาอย่างยั่งยืน ภายใต้พันธกิจการจัดการศึกษา วิจัย บริการวิชาการ และบูรณาการศิลปวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น จึงเล็งเห็นโอกาสในการพัฒนา Soft Power ของจังหวัดชัยภูมิ ผ่านโครงการเพิ่มศักยภาพชุมชน บนฐานอัตลักษณ์ศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น Soft Power โดยมีเป้าหมายเพื่อรวบรวมองค์ความรู้ด้านศิลปวัฒนธรรมของชุมชนท้องถิ่นที่มีศักยภาพในการยกระดับเป็น Soft Power ของจังหวัดชัยภูมิ
ประวัติความเป็นมา
สถานที่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ และพิธีกรรม เป็นต้นทุนทางวัฒนธรรม เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ มีตำนานเรื่องเล่าที่น่าสนใจ โดยเฉพาะเรื่องเล่าที่เชื่อมโยงระหว่างมนุษย์ ธรรมชาติ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และการสืบทอด อนุรักษ์พิธีกรรมและความเชื่อไว้ของชุมชน กลายเป็นจุดแข็งของพื้นที่ ทำให้จังหวัดชัยภูมิมีศักยภาพในการพัฒนา Soft Power ได้หลายแนวทาง ได้แก่ การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงศรัทธาและจิตวิญญาณ ที่เชื่อมโยงกับธรรมชาติที่สวยงามในพื้นที่ การศึกษาและอนุรักษ์ดนตรีพื้นบ้านและภูมิปัญญาการทำเครื่องสักการะของชาวอีสาน การส่งเสริมเทศกาลประจำปีในการสักการะพระเจ้าองค์ตื้อให้มีความยิ่งใหญ่ อีกทั้งยังสามารถต่อยอดไปสู่การพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่เชื่อมโยงสุขภาพ จิตวิญญาณและสิ่งศักดิ์สิทธิ์เข้าไว้ด้วยกัน หรือการพัฒนาผลิตภัณฑ์หัตถกรรมโบราณที่เกี่ยวข้องกับพิธีกรรม สำหรับการบูชาและบนบาน เช่น ขันคายเจ้าพ่อ ขัน 5 ขัน 8 และบายศรี เป็นต้น